wtorek, 11 listopada 2014

Jak dobrze nam zdobywać góry: listopadowy Turbacz.

       Przyznam się szczerze, że nigdy nie spodziewałam się, że w połowie listopada pójdę w góry. Już w październiku, kiedy wybraliśmy się w Tatry, byłam pewna, że to ostatni raz w tym roku. Pogoda jednak zrobiła nam piękny prezent i ten listopadowy długi weekend był naprawdę prześliczny. Aż żal było siedzieć w domu, dlatego wczoraj zapakowaliśmy plecaki do samochodu i ruszyliśmy w kierunku Koninek, gdzie zaplanowaliśmy początek naszej wędrówki na Turbacz.





        Trochę nam pobudka nie wyszła i w Koninkach pojawiliśmy się dopiero o godzinie jedenastej, ale czas nas nie gonił, bo całość trasy zaplanowana była na jakieś pięć godzin. Ubraliśmy się cieplutko, grube skarpety, kurtki (bo po ostatnich doświadczeniach lepiej mieć na sobie za dużo niż za mało), ale na szczęście pogoda cały czas dopisywała i po kilkunastu minutach marszu zostaliśmy w samych bluzach.


       Droga przed nami była prosta, cały czas do góry niebieskim szlakiem. Wspinaczkę umilały nam niesamowite widoki. Nigdy wcześniej nie byłam o tej porze roku w górach, więc zachwycało mnie wszystko- mnogość barw, przejrzystość powietrza (bo w Krakowie ciągły smog) i przepiękna okolica. Na Turbaczu też nie zdarzyło mi się być do tej pory, toteż wszystko było nowe i ciekawe.  ;) Początek niebieskiego szlaku to głównie ciągłe wchodzenie pod górę, często specjalnie przygotowanymi schodami i podestami, na których zalegało mnóstwo liści. Trochę się obawiałam, że będziemy się na nich bardzo ślizgać, na szczęście jakoś dawało się utrzymać równowagę i obyło się bez bęc. ;)


       Przez większość czasu droga wiodła lasem, więc widoków na okolicę za bardzo nie było. Na szczęście, później trasa wiedzie przez kilka polan, z których roztacza się naprawdę piękna panorama. Co kilka, kilkanaście minut spotykaliśmy na trasie innych miłośników gór, z którymi witaliśmy się radosnym "cześć" bądź "dzień dobry", bo to taki miły zwyczaj, który warto kultywować. :)


       Największe wrażenie zrobiła jednak na mnie Hala Turbacz, na której znajduje się Szałasowy Ołtarz, ustawiony tam na pamiątkę mszy świętej odprawionej tutaj przez ks. Karola Wojtyłę w roku 1953 podczas górskiej wędrówki. Muszę przyznać, iż jest to naprawdę niesamowite miejsce, nie tylko z powodu ołtarza, ale głównie dzięki widokom roztaczającym się z Hali. Cudo. ;)


        Nie zatrzymywaliśmy się jednak na dłużej na niej, chcieliśmy bowiem dotrzeć do schroniska PTTK, aby spokojnie zjeść drugie śniadanie. Nieco zaskoczył nas panujący tam tłok i harmider, trochę przypomniało mi sierpień i schronisko na Skrzycznem. Tutaj żadna kolejka nie dojeżdża, więc każdy musiał wejść tam na własnych nóżkach. Widać, że nawet jesienią góry przyciągają mnóstwo osób. Szczególnie w tak piękny dzień jak wczorajszy.

widok na Tatry.
i fryteczki w schronisku. 

       Wbrew pozorom, schronisko na Turbaczu nie znajduje się na szczycie, trzeba jeszcze przejść kilka minut czerwonym szlakiem, aby się na nim znaleźć. W ten sposób zaliczyliśmy nasz siódmy szczyt należący do Korony Gór Polski, chyba ostatni w tym roku. :)

na wysokości 1310 m.n.p.m.

       Niebieski szlak był dość ciężki, jednak kondycja nam się nieco pogorszyła, dlatego cieszyliśmy się na powrót i schodzenie. Czerwonym szlakiem maszerowaliśmy z Turbacza na Obidowiec i był to dość trudny fragment drogi, bowiem na ziemi zalegała spora ilość rozdeptanego błota. Dobrze, że mieliśmy odpowiednie buty i nie przeszkadzało nam, że chwilami mocno się w tym błocku taplaliśmy. ;)


      Po drodze napotkaliśmy symboliczny pomnik, postawiony tam na pamiątkę katastrofy lotniczej z 1973 roku, gdy rozbił się tam samolot sanitarny. Trzeba przyznać, że robi wrażenie. Szczególnie, gdy później doczytaliśmy, że katastrofa miała miejsce 25 maja i była spowodowana między innymi silnymi opadami śniegu. W maju. Widać nie tylko teraz panują takie dziwne zawirowania pogodowe.


       Schodząc z Turbacza słońce zaczynało się szybko chylić ku zachodowi, co nieco nas przeraziło, bo mieliśmy jeszcze ponad półtorej godziny do końca wędrówki. Musieliśmy narzucić szybsze tempo i nie było już za bardzo czasu na podziwianie widoków. No, prawie go nie było, bo jednak zachodzące słońce pięknie rozświetlało okolicę. :)

a na horyzoncie Turbacz. :)
       Zielonym szlakiem dotarliśmy do górnej stacji kolejki Koninki-Tobołów, gdzie nieco zmieniliśmy plany. Przyznam się, że byłam bliska złamania się i powrotu na dół kolejką, ale Tomasz mnie przekonał i ruszyliśmy raźno przed siebie. Po kilku chwilach zboczyliśmy ze szlaku zielonego, bo pojawił się kierunkowskaz kierujący nas do miejsca, gdzie kolejka ma swój początek, a tam właśnie zostawiliśmy nasz samochód. Nie zastanawiając się długo zmieniliśmy plany i ruszyliśmy nieoznaczonym szlakiem. Tą drogę również porzuciliśmy, gdy zobaczyliśmy inną parę schodzącą stokiem narciarskim. Stwierdziliśmy, że tak będzie na pewno szybciej i poszliśmy za nimi. I faktycznie było zdecydowanie szybciej, ale też i na pewno bardziej męcząco, bo stok był dość mocno nachylony i chwilami bałam się, że z niego po prostu zjedziemy. Na szczęście udało nam się tego uniknąć i w jednym kawałku dotarliśmy do samochodu. :)


       Podsumowując, przeszliśmy w ten piękny jesienny poniedziałek szesnaście kilometrów w ciągu pięciu godzin bez piętnastu minut. Droga była dość przyjemna i mimo zmęczenia byliśmy bardzo szczęśliwi, że udało nam się zdobyć kolejny szczyt. I to już chyba prawdziwe pożegnanie z górami w tym roku było. Na koniec jeszcze poglądowa mapka całej trasy. :)


~~Madusia.

43 komentarze:

  1. Bardzo lubie takie wycieczkowe posty :).

    OdpowiedzUsuń
  2. Super wyprawa, góry jesienią szczególnie uwielbiam! 16 km to naprawdę świetny wynik:)

    OdpowiedzUsuń
  3. Piękne widoki :) Zrobiłaś mi ochotę na taką świetną górską wycieczkę :)
    No i gratuluję. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  4. Piekne rejony :) Jest co podziwiac i gdzie robic zdjecia :)

    Pozdrawiam, Sonia
    www.dookola-swiata-w-jeden-dzien.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  5. raz w życiu byłam na Turbaczu i pamiętam, że była to dla mnie tragiczna wyprawa. Jakoś tak nie umiałam się czuć dobrze w tym miejscu. No ale cieszę się, że Ty jesteś zadowolona :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Pięknie, jesień w górach to cud natury, byliśmy na Turbaczu :-)

    OdpowiedzUsuń
  7. świetny blog ! ♥
    Jestem u Ciebie chyba po raz pierwszy prawda? I na pewno nie ostatni :)
    w wolnej chwili zapraszam do mnie ;*

    OdpowiedzUsuń
  8. Masz rację, góry pięknie wyglądają jesienią! U mnie niestety nie ma tak pięknej pogody i już we wrześniu pożegnałam się z górami na obecny rok.
    Pozdrawiam :))

    http://natasiak.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  9. Gory wygladaja tu wrecz bosko! Nigdy nie bylam w gorach az jest to dziwne haha musze sie koniecznie wybrac :) a na frytki mi skubana zrobilas ochote!

    OdpowiedzUsuń
  10. Zdjęcia jak zwykle niesamowite ^^ Aż ma się ochotę samemu wyruszyć w taką podróż w góry, niestety mam troszeczkę daleko xD ja ostatnio biegam na ćwiczenia i wykłady, więc nie mam zbyt wiele czasu na podróże

    OdpowiedzUsuń
  11. Zazdroszczę :) Piękne zdjęcia !
    www.roseoffashionblog.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  12. Ładne zdjęcia:)
    Jakbyś zdecydowała się przeczytać serie Delirium, i jak już ją skończysz to napisz mi co o niej myślisz. :)

    http://little-jay999.blogspot.co.uk/

    OdpowiedzUsuń
  13. Uwielbiam takie posty :) Aż chce się wracać po więcej :) buziaki

    nicoolblog.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  14. Świetny blog !
    http://my-asialife.blogspot.com zapraszam blog o Azji może się spodobać. :)

    OdpowiedzUsuń
  15. świetny post! świetnie napisany:)


    OBSERWUJE sniadanielejdis.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  16. na Turbaczu jest pięknie. Zazdroszczę wyprawy :) Piękne zdjęcia
    http://www.huntingforstyle.pl/

    OdpowiedzUsuń
  17. Ja też się nie raz przekonałam, że zasada "nigdy nie mów nigdy" się sprawdza :) A góry jesienią są chyba najpiękniejsze, właśnie dzięki tym kolorom. Chociaż połowa listopada i taka pogoda jest naprawdę rzadkością :)

    OdpowiedzUsuń
  18. Mieliście TAKĄ pogodę!? Pozazdrościć! Kurcze, jak pokażę mojemu tacie (zapalony taternik :D) te zdjęcia, to chyba pęknie z tej zazdrości :D

    OdpowiedzUsuń
  19. góry są piękne o kazdej porze roku, ale ja chyba zawsze pozostane wierna morzu ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. morze też uwielbiam, mnie generalnie wszędzie nosi- góry, morze, jeziora. ;)

      Usuń
  20. Byłam w górach nie raz i naprawdę one bardzo mi się podobają. Pozdrawiam jusinx.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  21. Nie przepadam za górami. Tzn. widoki same w sobie są porażająco piękne, ale z wycieczką w góry mam kiepskie wspomnienia - może byłam "za mała" i towarzystwo nie te...

    OdpowiedzUsuń
  22. też zaczeliśmy zdobywać szczyty do Korony Gór Polski! :) Turbacz jednak jeszcze czeka:) powodzenia życzymy!

    OdpowiedzUsuń
  23. góry jesienią wyglądają niesamowicie, mam nadzieję że kiedyś uda mi się wyjechać w tym okresie i je zobaczyć nie tylko latem

    zapraszam do siebie i obserwowania!

    OdpowiedzUsuń
  24. Bardzo fajna wycieczka i ładne zdjęcia :)
    lubię Turbacz :)

    OdpowiedzUsuń
  25. Nie byłam tam nigdy. Super miejsce! :)

    OdpowiedzUsuń
  26. Ja Cię naprawdę podziwiam:) Ja bym tak nie mogła wspinać się i wspinać:D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. to strasznie wciąga, wystarczy raz, żeby się spodobało. ;)

      Usuń
  27. Jak pięknie! Tęsknię za naszymi górami :(

    OdpowiedzUsuń
  28. Turbacz to mój ulubiony szczyt, byłam już tam kilka razy, także w zimie co gorąco polecam i rowerem, dla tych co mają krzepę :) W tym roku trzeba ponowić zimowe wejście. W schronisku najlepszy, bo sprawdzony i polecam - klasyczny schabowy! :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. rowerem bym tam w życiu nie wjechała i podziwiam wszystkich, którzy to robią. ;)
      a w schronisku mają mnóstwo różności pysznych, placek po zbójnicku/węgiersku szalenie mi się podobał, ale aż tak głodni nie byliśmy. ;)

      Usuń
  29. Ty widze na dupie nie potrafisz usiedzieć bo ciągle gdzieś wędrujesz :D jaka pogoda ładna. u mnie szaro i ciemno jak w dupie i to już od samego rana :/

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. no ba. ;) od dziecka nie mogę usiedzieć w miejscu i tak mnie właśnie nosi tu i tam. ;)

      Usuń
  30. Super widoki :-) ja byłam w gorach we wrzesniu i juz chce tam wracać :-)
    Obserwuje i zapraszam do mnie http://woooomen.blogspot.com:-)

    OdpowiedzUsuń
  31. zazdroszczę, super widoki :))

    xiness.blogspot.co.uk

    OdpowiedzUsuń
  32. góry o takiej niestandardowej porze jak listopad uwielbiam... zwykle ma się mniej oczekiwań, więc wszystko bardziej zachwyca ;)

    gdybyście byli kiedyś w okolicach Turbacza i myśleli o noclegu to zdecydowanie polecam klimatyczną i przemiłą Gorczańską Chatę (jako ciekawsza alternatywa schroniska pod Turbaczem) -> http://www.gorczanska.pl

    wielu przepięknych górskich wędrówek w nadchodzącym 2015 roku życzę! :)

    OdpowiedzUsuń
  33. Świetny blog ;)
    Jeśli chcesz wpadnij do mnie :)
    www.papcakes99.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję za każdy komentarz. :)
Jeśli możesz, zostaw adres, będzie łatwiej mi się odwdzięczyć. :)
I nie pisz obs za obs, jeśli chcesz- zaobserwuj. :)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...